سلام پدر
نامه سراسر مهر و دوستي و هشدارتان را خواندم از اين كه به خاطر راحتي من زحمت كشيديد و چنين تذكراتي را به من داديد از شمامتشكرم و از اين كه در چند جاي نامه به من اميد داديد سپاسگزارم اما من اينجا با دوستم گلشيفته راحتم و شايد ديگر به شهر شما نيايم چون تكليف ما معلوم نيست. روزي در كوچه پائيني محل مان راه مي رفتم كه دو مسجد در مقابل هم برنامه داشتند و صداي هر دو را مي شنيدم كه يك از آن دو مي گفت زن مظهر جمال الهي است و ديگري هم از مسجد مقابل هم مي گفت زن بساط وسوه شيطان است من هم نفهميدم كه توي اين هستي من فقط وسيله تداوم نسل هستم يا انساني با حقوق و كرامت انساني؟
من در مدرسه آموختم كه با پوشش تيره بايد زندگي كرد و در خانه از شما عشقورزي به مادر را مي ديدم ولي براي خودم هيچ زندگي همراه با مهر و دوستي با همسر و يا حتي يك مسير انتخاب صحيح همسر ميسر نبود و من الآن اينجا تنها زندگي مي كنم.
درباره موسيقي هم به شما بگويم آن نواي دلنشين و زيباي محمد رسول الله را از سامي يوسف يك فرزند ايراني از اردبيل مي خواند كسي كه با سرمايه پدر در انگلستان موسيقي را در دانشگاه خوانده و خود گروه موسيقي تشكيل داده و با چندين زبان آشنايي دارد و تصنيف هايي به زبان هاي مختلف را خوب و شوق آفرين مي خواند و با خلاقيت هاي خود عرفان نزد شنونده را بالا مي برد.
اما بنا بر شنيده هاي من امروز موسيقي زيرزميني داخلي هم غمگين است و اين خود براي هنر از نتايج يك جنگ تمام عيار هم زيانبارتر است.
پدر مهربانم من تو را دوست دارم و همه خانواده و همشهريانم را دوست دارم من حتي مامور معذور را هم دوست دارم و مي دانم شهر من و كشور من وطن هوشياران است و هوشمندي در آن است كه مقررات اجتماعي را بر اساس قوانين طبيعي و واقعيت هاي اجتماعي سامان بدهند كه اميدورام كه چنين نيز شود.فرزندت

خانم صدر عزیز سلام

نامه ی جان لنون به دخترش خیلی جالب ، خوب و خواندنی بود ، گویا تاریخ همواره تکرار می شود و هیچیک از آحاد مردم توان فرار از آن را نداشته و ندارند و نصایح و وصایایی مشابه را در تمام طول تاریخ دیده و خوانده ایم ، تکراری دلنشین اما آموزنده و خوشبختانه بهترین های آن مربوط به حمایت از اخلاق انسانی و انسان هایی است که ضعیف و ناتوان هستند ، تاریخ همیشه این گونه متون را تکرار می کند تا مردم فراموش نکنند که باید انسان بود و از انسانیت حمایت نمایند ، دستتان درد نکند انتخاب خوبی بود ، متن آقای بوذری هم بنوبه ی خودش دلنشین و خواندنی بود ، گویا سید بد جوری نصیحت جان لنون بدلش نشسته و تحت تاثیر قرار گرفته است ، شاد باشید و ماندگار.

ارادتمند ناژفر

سلام
خواندمت استاد....

سلامی از یک سید همیشه خندان
ربع اطلاعاتم در پروفایل در خدمت شماست
بشتابید که فقط تا ربع قرن ماندنی است
خواندن آن قبل از خواب توصیه می شود
چون من باعث آرامش شما هستم
و هر گونه کابوس و غم را از پنجره به بیرون پرتاب می کنم
با طنز هر روز شادتر از دیروز - عزت تون افزون

تن ها
از نیمه تابستان سال گذشته وتمامی پاییز و زمستان ونیمه بهارسال جاری درزیرزمین خانه کوچک وکهنه ماترک مادری ودرست درمرکزشهر تهران درحال تمرین وتکرارتنهایی بودم وچهل ونه سالگی را تا پنجاه سالگی مرورمیکردم .
نیمه اردیبهشت بود که دلم شنگید ، هوا انگولکی من هم هوائی . به هوای زدن قدمی و یافتن همکلامی درپارک ومحکی برزبان مادری که تا چه مقدارش ازیادم رفته است ، باچسان فسانی وعطر و ادکلنی که سرسوزنی هم فراموش نکرده بودم ، ازخانه بیرون زدم. داخل خیابان فرعی منتهی به پارک زنی داشت آرزویش را از بلندگوی ضبط صوت ماشین پارک شده ای فریاد میزد که˝ میخوام تنهای تنها باشم دور ازجماعت˝ .
ازاینکه چیزی راکه اودرحسرت داشتن نیم دانگش یا دو دانگ و نیم صدایش اینگونه ناله میکرد ، من ششدانگ کامل وبدون معارضش را درتملک داشتم ، لذت بردم. ازدکه روزنامه فروشی یک مجله هفتگی گرفتم . روزنامه فروش گفت اگریک بلیط دونفره رایگان تئاتر بزرگ شهرمیان مجله بود، توجه داشته باشید که امروزآخرین روزنمایش آن است ... .
روبروی نیمکتی که درپارک روی آن نشسته بودم ، بافاصله ای دور، مرد میانسالی موقر و اطوکشیده ، مرامیپایید . چشمم را که ازمجله میگرفتم متوجه شدت اشتیاقش برای هم صحبتی میشدم و رویایم جهت همکلامی وهمپایی و مصرف بلیط دونفره تئاتر جان میگرفت .
بالاخره آمد با سلامی وعلیکی و بدون تعارف روی نیمکت نسشت. سرصحبت را بازکردکه بدروزگاریست و بدمردمی داریم. پرحرف بود و مهلت نمیداد تا چیزی درپاسخش بگویم. مجله راکه به احترامش بسته و روی نیمکت گذاشته بودم، بدون اعتنا برداشت وگشود. تا مدتی هم مجله را ورق میزد ونگاه میکرد وهم حرف میزد. به مطلبی دقیق شد و سکوت کرد. ازفرصت پیش آمده استفاده کردم و شروع کردم در همان زمینه فرمایشاتشان حرف زدن. ازمجله چشم برنمیداشت و پیدا بود از حرفهای من گوش برداشته که پیر مردخمیده ای با گوشهای سنگین روبرویمان ظاهرشد و آدرسی پرسید. به سختی و با فریاد راهنماییش کردم. آدرس که حالیش شد، کمک مالی هم خواست که دوست جدیدم که تا این لحظه سروچشمش را ازمجله برنداشته بود بدون تغییر در وضعیت نشستنش دست راستش را درجیب بغل چپ کتش کرد وکاوید.
من نشسته وپیرمرد ایستاده که با چهارچشممان حرکت دستش را به امید بیرون آمدن اسکناسی واجابت تقاضای پیرمرد میپاییدیم که دستش ازجیبش عینکی رادرآورد و برد گذاشت روی دماغش، پایش را انداخت روی پایش وشروع کرد به خواندن سرمقاله طولانی مجله. پیرمرد با دریافت جزیی پولی از من رفت.
دوستمان محومطالعه بود و من تماشا ومنتظر که کارش بامجله ام تمام شود، بگیرم و یکنفره و با دو بلیط بروم به تماشای تئاترکه خانم متشخص ومیانسالی جلویم ایستاد و بعد از سلام مؤدبانه ای ازمن همان آدرسی را که چندلحظه پیش آن پیرمرد پرسیده بود را خواست . آمدم راهنماییش کنم که دوستمان پرید وسط حرفمان که از این طرف نه از آن طرف نزدیک تر است . ازروی نیمکت برخواست، عینکش را از روی بینی اش برداشت وچپاند توی جیب بغل و مجله را هم لوله کرد و داد دست چپش و با خانم همراه شد برای رساندن خانم به آدرس مورد نظر.
رفتم مجله دیگری بگیرم که روزنامه فروش گفت ازهرصد مجله یکی بلیط تئاتر میانش دارد و مثل آنست که شما بردید وشانسی است .
برای خرید یک بلیط جلوی گیشه تئاتر بزرگ شهر ایستاده بودم که آن مرد و زن دوش به دوش هم درحال عبور از در ورودی به داخل و ارایه بلیط از لای مجله و دریافت خوش آمدی محترمانه از مامورین در ورودی که داخل شدند. ازرفتن به تئاتر منصرف شدم . فکرکردم بهتراست مرا نبینند . شاید با دیدن من نتوانند تنهایی هایشان را منصفانه بین هم قسمت کنند .
صدای زنی که میخواند در سرم پیچید که ˝ یه تنهایی یه خلوت. میخوام تنهای تنها باشم دور از جماعت ˝.

عبدالعلی اثنی عشری

تن ها
از نیمه تابستان سال گذشته وتمامی پاییز و زمستان ونیمه بهارسال جاری درزیرزمین خانه کوچک وکهنه ماترک مادری ودرست درمرکزشهر تهران درحال تمرین وتکرارتنهایی بودم وچهل ونه سالگی را تا پنجاه سالگی مرورمیکردم .
نیمه اردیبهشت بود که دلم شنگید ، هوا انگولکی من هم هوائی . به هوای زدن قدمی و یافتن همکلامی درپارک ومحکی برزبان مادری که تا چه مقدارش ازیادم رفته است ، باچسان فسانی وعطر و ادکلنی که سرسوزنی هم فراموش نکرده بودم ، ازخانه بیرون زدم. داخل خیابان فرعی منتهی به پارک زنی داشت آرزویش را از بلندگوی ضبط صوت ماشین پارک شده ای فریاد میزد که˝ میخوام تنهای تنها باشم دور ازجماعت˝ .
ازاینکه چیزی راکه اودرحسرت داشتن نیم دانگش یا دو دانگ و نیم صدایش اینگونه ناله میکرد ، من ششدانگ کامل وبدون معارضش را درتملک داشتم ، لذت بردم. ازدکه روزنامه فروشی یک مجله هفتگی گرفتم . روزنامه فروش گفت اگریک بلیط دونفره رایگان تئاتر بزرگ شهرمیان مجله بود، توجه داشته باشید که امروزآخرین روزنمایش آن است ... .
روبروی نیمکتی که درپارک روی آن نشسته بودم ، بافاصله ای دور، مرد میانسالی موقر و اطوکشیده ، مرامیپایید . چشمم را که ازمجله میگرفتم متوجه شدت اشتیاقش برای هم صحبتی میشدم و رویایم جهت همکلامی وهمپایی و مصرف بلیط دونفره تئاتر جان میگرفت .
بالاخره آمد با سلامی وعلیکی و بدون تعارف روی نیمکت نسشت. سرصحبت را بازکردکه بدروزگاریست و بدمردمی داریم. پرحرف بود و مهلت نمیداد تا چیزی درپاسخش بگویم. مجله راکه به احترامش بسته و روی نیمکت گذاشته بودم، بدون اعتنا برداشت وگشود. تا مدتی هم مجله را ورق میزد ونگاه میکرد وهم حرف میزد. به مطلبی دقیق شد و سکوت کرد. ازفرصت پیش آمده استفاده کردم و شروع کردم در همان زمینه فرمایشاتشان حرف زدن. ازمجله چشم برنمیداشت و پیدا بود از حرفهای من گوش برداشته که پیر مردخمیده ای با گوشهای سنگین روبرویمان ظاهرشد و آدرسی پرسید. به سختی و با فریاد راهنماییش کردم. آدرس که حالیش شد، کمک مالی هم خواست که دوست جدیدم که تا این لحظه سروچشمش را ازمجله برنداشته بود بدون تغییر در وضعیت نشستنش دست راستش را درجیب بغل چپ کتش کرد وکاوید.
من نشسته وپیرمرد ایستاده که با چهارچشممان حرکت دستش را به امید بیرون آمدن اسکناسی واجابت تقاضای پیرمرد میپاییدیم که دستش ازجیبش عینکی رادرآورد و برد گذاشت روی دماغش، پایش را انداخت روی پایش وشروع کرد به خواندن سرمقاله طولانی مجله. پیرمرد با دریافت جزیی پولی از من رفت.
دوستمان محومطالعه بود و من تماشا ومنتظر که کارش بامجله ام تمام شود، بگیرم و یکنفره و با دو بلیط بروم به تماشای تئاترکه خانم متشخص ومیانسالی جلویم ایستاد و بعد از سلام مؤدبانه ای ازمن همان آدرسی را که چندلحظه پیش آن پیرمرد پرسیده بود را خواست . آمدم راهنماییش کنم که دوستمان پرید وسط حرفمان که از این طرف نه از آن طرف نزدیک تر است . ازروی نیمکت برخواست، عینکش را از روی بینی اش برداشت وچپاند توی جیب بغل و مجله را هم لوله کرد و داد دست چپش و با خانم همراه شد برای رساندن خانم به آدرس مورد نظر.
رفتم مجله دیگری بگیرم که روزنامه فروش گفت ازهرصد مجله یکی بلیط تئاتر میانش دارد و مثل آنست که شما بردید وشانسی است .
برای خرید یک بلیط جلوی گیشه تئاتر بزرگ شهر ایستاده بودم که آن مرد و زن دوش به دوش هم درحال عبور از در ورودی به داخل و ارایه بلیط از لای مجله و دریافت خوش آمدی محترمانه از مامورین در ورودی که داخل شدند. ازرفتن به تئاتر منصرف شدم . فکرکردم بهتراست مرا نبینند . شاید با دیدن من نتوانند تنهایی هایشان را منصفانه بین هم قسمت کنند .
صدای زنی که میخواند در سرم پیچید که ˝ یه تنهایی یه خلوت. میخوام تنهای تنها باشم دور از جماعت ˝.

عبدالعلی اثنی عشری

كشف جديد تاريخ در سال 2013

شخصي كه با اصحاب كهف به خواب رفته بود امروز بيدار شد او از ديدن اتوبوس و تاكسي در خيابان تعجب مي كرد و براي خريد از سكه هاي قديمي استفاده مي كرد و اولين جمله اي كه به زبان آورد اين بود:
ایران باید این چهار گام را بردارد: توقف غنی سازی اورانیوم، انتقال تمام اورانویم غنی شده از خاک ایران، تعطیلی فردو و توقف ساخت راکتور پلوتونیوم!
محققان آمريكايي سلامت رواني فرد مذكور را به زير سوال مي برند و پژوهشگران انگليسي خواستار تحقيقات گسترده درباره گذشته او در قرن ها پيش شده اند.

اخبار آينده به نظر شما خواهد رسيد.

خدمت مدیر محترم سایت بی بی گل سرکار خانم رویا صدر
باسلام
فرصتی شد و در یک نیمروز متن "طنز وبلاگی" را با دقت خواندم حروف صاف را کامل و ایتالیک را سریع خواندم البته چندین مورد را هم از مستندات طنز را خواندم و خیلی مطالب مفید و موجز و ضروری را دیدم خواندم و فهمیدم و ان شاالله یاد گرفته ام.
بدینوسیله از تلاش شایسته شما در این زمینه قدردانی می کنم و از اهل قلم طنز دعوت می کنم این متن را با دقت بیشتر و جوانان چند بار بخوانند.
مشتاق یادگیری از دوره های آموزشی ضمن کار در زمینه طنز هستم.خدانگهدار.

در این کویر غم

حضور نسیم طنز

ز سیمایی حزین

همچو همان لنگه

کفشی است در کویر

غنیمتی شمریم و

کمی به او خندیم