بر اساس آن چه سرپرست گروه مولفان کتابهای درسی به ایسنا گفته‌است،چوبک و شاملو وسرایندگان شعر حجم و شعر سپید وبرخی افراد دیگر، اجازۀ ورود به کتابهای درسی ادبیات را ندارند و از حضور آنها در این مکان شدیداً جلوگیری خواهد شد.این افراد از سوی مدیر مربوطه متهمند که از کلمات زشت استفاده کرده‌اند و آثارشان نکتۀ آموزشی ندارد و آوردن نام آنها، به معنای تجویز خواندن کتابهایشان برای بچه هاست و زیان‌های فراوان دارد. در همین رابطه گفت‌و‌گوی زیر جلوی در ورودی کتابهای درسی گزارش شده است:

-خواهر بفرمایین اینجا. کجا دارین می رین؟
-من شخصیت یکی از آثار یه نویسندۀ معروفم. دارم می رم توی کتابای درسی.
-بیخود دارین می‌رین. بی‌زحمت تشریف ببرین توی اون قفسه ای که اون گوشه هست تا تکلیفتون روشن بشه.
-اِ آقا یعنی چی؟ اینجا خونه‌مه. ادبیات معاصر بدون ما که معنی نداره .
-بی‌خود خونه تونه. می‌خواستید رعایت کنید خانوم.اون کلمه چیه از گوشۀ متنتون زده بیرون؟
_اِ...خوب این طبیعی متنه...اصلاًهمه اش که اون کلمه نیست...هزار تا مطلب دیگه توی آثار ایشون هست که از اون کلمه ها نداره...اونا رو چرا نمی بینید؟
-(سرش را برمی گرداند) : استغفرلله...عجب جایی گرفتار شدیم‌ ها...خانوم اصلا شما بار آموزشی ندارید.
-واه.خاک تو سرم.بار آموزشی چی چیه آقا...من ناسلامتی شخصیت یه اثر ادبیم. نمی خواد باهام موشک هوا کنن که بار آموزشی داشته باشم. اصلا اثر ادبی و هنری مگه باید آموزشی باشه؟!
--من این حرفا حالیم نیست. خانوم بفرمایید توی قفسه بی‌خود و بی‌جهت وقت مارونگیرید. نام نویسندۀ شما رو بیاریم یعنی تجویز کرده ایم که بچه ها کاراشوبخونن.
-یکباره باد صبای آقای حافظ رو هم راه ندین. چون ایشون توی آثارش تبلیغ میگساری و ساقی مشکین مو را کرده.
-(سرش را می خاراند). چشم به تخلفات ایشونم رسیدگی می شه. حالا شما تشریف ببرین.
-حالا که اینجوریه شخصیتهای آقای ملای رومی رو هم ممنوع الورود کنین. چون ممکنه پای خاتون و کنیزک ایشون هم توی ذهن بچه ها باز بشه...
- چشم...به روی چشم...
-اصلا شما خیال کردین اگه منو توی کتابای درسی راه ندین، می تونین از ذهن بچه هاپاکم کنین؟ اونم با وجود وسایل ارتباطات جمعی امروزی؟ من رفته ام توی ادبیات. خیالتون راحت (همسرایان می خوانند:خانوم،شعار نده- خانوم،شعار نده)
- خیلی خوب...خیلی خوب... حالا بفرماین کنار، جلوی راه چهره های موثر تاریخ فرهنگ و ادب رو نگیرین... آه...آقای اثیرالدین اخسیکتی هم بالاخره تشریف آوردن...قربان منوٌر فرمودین...

(انتشار یافته در روزنامۀ بهار)